Sana Verilmiş Bedenin Farkında Mısın

Onu zehirlemek, bir de üzerine geliştirmeyip gününe gün katmaktansa gelecekteki zamanını öldürmek. Alışkanlıklardan vazgeçememek, zihni kontrol edememek. Bunlar çevremde sürekli gördüğüm ve beni çok üzen durumlardır. İnsanlar spor yapmaktansa diyette açlıktan ölecek düzeye gelmeyi tercih ediyorlar. Şeker hastalığına yakalanan insanlar var, hatta ileri boyutlara gitmeside bir çoğunun üşengeçliğinin göstergesidir. Beden o alınan glukozu yakamadığı sürece zararı tabi olur bunu neden fark etmiyorlar, veya neden yediklerinin bedeni stabil tutmasını tercih ederler. Birazcıkta geliştirmeye odaklanmamaları nedendir.

Tamam anlıyorum dünya kimi zaman cehennem gibidir kimi zaman cennet, fakat bu ne mutsuzken birilerini kırmaya değer, ne de kendi bedeninize zarar vermeyi. Kötü alışkanlıklar bedene jilet atmak gibidir, izi olmasada zevkinden ziyade ölmeyi arzulamaktır. Hem sporla uğraşıp hemde o alışkanlıklara sahip olanları anlamak daha güç.

Bir şeylere dayanıklı olmak için bulunduğunuz bedeni geliştirmelisiniz her koşul için. Daha sıcak su olmadan duş alamayacak, o renkte giysi olmadan dışarı çıkamayacak, birazcık kirden takıntılık yapabilecek,  işlevsellikten ziyade gösteriş deliliği yüzünden parayı çarçur edebilecek, sıcak yuvasını 2 saat bile terk edemeyecek kadar mırın kırınlı insanlar var aramızda. O kimseler 9 yaşındada bu kontrol deliliğinden uzaklaşıp kendi bedeninin farkına varabilir, ya da ölüme kadar hep böyle yaşarlar. Her yaştan kesim için geçerli bu. Etrafta çok fazlaca gereksiz abartı fikir vardır, bunların arasında kaybolur o ömrü boyunca böyle yaşayanlar. Zamanında atalarımız kilometrelerce koşarken şimdi ki çoğunluk kesim 300m sonra kesiliverir. Yanlış anlamayın hepinizi keşke koşarken veya kalbinizi korkmadan yorarken sınırları zorlarken görebilsem, tek dileğim bu. Çünkü olması gereken bu. Kendinize şunu söyleyebilin; "Asker olabilecek kabiliyette bir insanım." Ast/üst ilişkileride yani insan ilişkilerinizde dahildir buna. Sadece bedenen değil, düşüncenizinde değişmesi gerek. Şu an tamamiyle değilseniz bile olana dek devam edin. İnancınızın olması bile başarının yarısıdır. Bugün köpekten kaçarsak yarın ısıracağı şüphesizdir, var gücümüzle köpeğe karşı yürüyüp bağırmalıyız. Daha önce hiç bağırmadığımız kadar, yürümediğimiz kadar. 

İnsan bedenen hatalarını başkasına yıkmaya alıştıkça alışır bu yaş aldıkçada devam eder. Eğer 60 yaşından fazlaysanız ve bu binada neden asansör yok sorusundan ziyade, 15 basamaklı merdiveni neden çıkamıyorum diye kendinize sormalısınız. Eğer elinizden gelemeyecek şeylerden dolayı, veya düzelemeyecek şeylerden dolayı böyle diyorsanız tabi ki ben bile hak veririm, ani bir kaza sonucu istemediğiniz bir şeyler meydana gelirse buna tabi ki de katılırım. Ama yıllarca kötü beslenir, zararlı şeyler tüketir, sporla alakanız olmazsa üzülmem, kızarım. 

Elinizde mucizevi şeyler varken şansı kaçırdınız gibi bir şey söz konusu değildir, şans veya kader denilen şey açıklanamayacak şeylere kullanılır. Siz o mucizeyi kendi elinizle ittiniz, başka bir açıklaması yoktur. Kimsede elinizden tutmaz, spor her zaman birileriyle yapılmak zorunda değil, yalnız yapılıncada güzel olan bir şeydir. Üzgünüm ama bu konuda hiç affım yok. Benimde üzüldüğüm kızdığım durumlar var, fakat o kadar çok alıştım ki pozitif yanlarını düşünüp öyle bakmaya, artık istesemde olumsuz yaklaşamam. İnsanlar stres atmak için koşadabilirdi. Birileri üzülmesin diye kendilerini o kadar yıpratmayadabilirdi. Sonucunu biliyorduk, seçim bizimdi.

İnsan asker olduğu zaman korkacak, düşünecek gereksiz şeyleri kalmaz. Korkacağı ve düşüneceği tek şey arkadaşlarının başına kötü bir şey gelmesidir. Artık yere düşse bile kendi başına kalkmayı öğrenmiştir. Fakat bunun için sınırlarını zorlamalıdır. Bugün den zorlamalıdırlar ki gelecek ani durumlar için endişe etmeden göğüs gerebilsinler.